خودترمیمی شبکه توزیع هوشمند بر اساس سیستم مصنوعی ایمنی بدن

اهمیت انرژی الکتریکی با افزایش روز افزون استفاده از انرژی الکتریکی و گسترش تعداد مشترکین بر کسی پوشیده نیست و نقش سیستم های توزیع الکتریکی در برآورده کردن نیازهای مشترکین بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. از طرفی، در جوامع دیجیتال، دست یابی به حد مناسبی از قابلیت اطمینان در سیستم توزیع الکتریکی، یکی از چالش های بزرگ شرکت های توزیع می باشد. بنابراین این شرکت ها علاقه مند به یافتن راهکاری عملی و مقرون به صرفه به منظور بهبود قابلیت اطمینان هستند. یکی از راه کارهای پیشنهاد شده خودترمیمی است. خودترمیمی به ویژگی از سیستم اطلاق می شود که امکان شناخت شرایط غیر عادی را داشته باشد و در تلاش به از بین بردن و رفع آن و یا کاهش اثرات این شرایط جدید، با هدف افزایش دسترسی و نگهداشتن در شرایط قابل قبول مثل قابلیت اطمینان است. از آنجا که قطعی و خطا در شبکه اجتناب ناپذیر بوده بنابراین شاخص قابلیت اطمینان شبکه، معیاری جهت تعیین میزان خاموشی در شبکه ایجاد می کند. خودترمیمی در سیستم های قدرت، یکی از خصوصیت های اصلی و مهم شبکه های هوشمند الکتریکی است و در حقیقت جایگاه سیستم ایمنی را دارد. با حرکت شبکه های الکتریکی به سمت شبکه های هوشمند و امکان ارتباطات گسترده ی اجزای شبکه با یکدیگر، این امکان هم پدید می آید که در هنگام وقوع یک خرابی و خطا، اجزایی که با آن رویداد به نحوی درگیر هستند، از وضعیت شبکه با استفاده از ارتباط با هم به صورت دقیق مطلع شوند. در این حال با بررسی وضعیت، اگر امکان رساندن کمک به بخش آسیب دیده داشته باشند، امکان خود ترمیمی نیز در شبکه ی هوشمند به وجود می آید. در این پایان نامه قابلیت خودترمیمی شبکه هوشمند الکتریکی که در آن تولید پراکنده و بارهای پاسخگو وجود دارد همراه با فرایند بازآرایی مدل شده است. حضور بارهای پاسخگو در بازار برق امری مهم می باشد و اپراتور شبکه به دنبال بهره برداری بهتر از سیستم قدرت و سود بیشتر از بازار به همراه کمینه کردن هزینه های پرداختی بابت حضور این بارهای پاسخگو می باشد. از این جهت بحث بهینه بودن قیمت ها که در برنامه بارهای پاسخگوی شرکت کننده در بازآرایی مطرح می شود بسیار حائز اهمیت است. از این رو با مدل کردن بارهای پاسخگو که دارای کشسانی هستند و با تغییر قیمت ها مصرفشان تغییر می کند به بررسی آن خواهیم پرداخت. این پایان نامه الگوریتمی را پیشنهاد می کند که براساس الگوریتم سیستم ایمنی بدن بیان شده است و درنهایت ولتاژ و تلفات شبکه و همچنین شاخص های قابلیت اطمینان شبکه بعد و قبل از وقوع خطا مورد برررسی قرار خواهد گرفت و با الگوریتم ژنتیک مقایسه می شود.